მე სოფლელი ვარ!! მე ვაკეთებ იმას რაც მინდა არასდროს არ დავინტერესდები იმით თუ საზოგადოება რას იტყვის ჩემზე, იმიტომ რომ ჩემი ცხოვრება მე მეკუთვნის და არა სხვას, ვფიქრობ რომ, სახლის დალაგება და საჭმლის მომზადება სათაკილო არ უნდა იყოს.და ეს ყველა ჩემი ასაკის გოგომ უნდა იცოდეს! მშობელი დიდ როლს თამაშობს ამ საკითხში,ის მაგალითია!
სკოლის და სტუდენტობის დროს, მთელ არდადეგებს სოფელში ვატარებდი,ძროხაც მომიწველია და მოვწველი კიდეც, ძალიან მიყვარს სოფლის საქმე, მანდარინის კრეფა, ბალახის მოჭრა და ასე შემდეგ, მე ეს ბედნიერებას მანიჭებს, მიყვარს სოფელი და სოფლის ხალხიც.არასდროს არ მივცემ თავს იმის უფლებას რომ ვინმეზე რაიმით მეტი გამოვჩნდე, არა!!
შეიზლება კარგად ვიცვამდე კარგად გამოვიყურებოდე, არაფერი დავიკლო ჩემ თავზე მაგრამ იმას ვერ შევცვლი ნამდვილად საიდანაც მოვდივარ,ამიტომ მეამაყება კიდეც! არ არის სასაცილო ვინ როგორ საუბრობს, შენ შენი ადამიანობა და ზრდილობა გაგაჩნდეს, ნუ დასცინებ შეგიძლია დაეხმარე, არ შეგიძლია მაშ ენას კბილი დააჭირე!
”სოფლელი ვარ და ამით ვამაყობ! ძროხაც მომიწველია და რა მერე? ახლა ისეთ რამეს ვიტყვი, რომ ეს ყველამ უნდა იცოდეს”
